/.
با اربابم حسین (ع) عهد بسته م هر هفته ، یک پست درباره ی فتنه ، ولو در چند خط بگذارم .
جالب اینجاست که هر چی آدم می خواد پست بذاره به آدمکای فتنه می رسه باز هم سر نخ لجنی رنگ توی کار داد می زنه و هارمونی رو بهم می زنه
اینکه بعضی ها نمی خوان نشریه ای به اسم 9 دی منتشر شه ، همچین حرف تازه ای برای پست گذاشتن نیست .... نه از این لحاظ که قبلا هم این اتفاق افتاده هااااا... اصلا و ابدا ..... و نه از این لحاظ که همیشه یه سر نخ لجنی توی کارا هست که خلاف جهت بشه ...
آقا اصلا می دونی چیه ؟؟؟
به نقل از رجا نیوز ، دو تا از والا مقامان ( انتظامی و مطهری ) ؛ دو عضو هیئت نظارت بر مطبوعات ؛ دوست ندارند نشریه ای با نام 9 دی منتشر بشه ....
عجب پشتکاری و عجب نظارت سفت و سختگیری .... اونروزی که کتابی به نشر و پخش رسید درباب موسیقی ؛برگهایی از داستان موسیقی ایرانی" نوشته شخصی به نام حسن رضا رفیعی با موضوع موسیقی ایرانی، عربی و موسیقی قرآنی ؛ نمی دونم این نظارت ها کجا بود که کتاب به مقطع فروش هم رسیده بود ....
و حتی دریغ از اعتراض و انتقادی از والا مقامان
در باب مثال برای دوستان :
در این کتاب در صفحه 310 آمده :
"سکینه دختر امام حسین(ع) شاعره و موسیقیدانی بود که شاید بتوان او را از حامیان بزرگ موسیقی ایرانی در حجاز معرفی کرد،... مجلسی باشکوه با حضور برجستهترین موسیقیدانان شاعر و موسیقی دوستان در خانه سکینه برپا شد، این جشنواره بزرگ موسیقی به حدی پرجمعیت و پرشور بود که سقف یکی از تالارها فروریخت و حنین (موسیقیدان) زیر آوار جان سپرد، حزن و اندوه نهفته در بافت موسیقی ایرانی میتوانسته تسلیبخش دل دغدار سکینه از فجایع کربلا و کشته شدن شوهرش باشد!!"
.
.
.
.
به این آقایان والا مقام بگم که تا زنده ایم از 8 ماه دفاع مقدس می گیم و از فتنه ی مخملی که شکست خورد و به تاریخ پیوست ....
**متن کامل این خبر رو به نقل از رجا در ادامه بخوانید **
/.
انتقاد شدید استاد قرآن از وزیر ارشاد؛............................................................................... 89/5/23
بجایدغدغه نشر موسیقی درصدد نظارت بر امور مغایر با وظایفتان باشید
عباس سلیمی از پیشکسوتان قرآن کشور و از خادمان برگزیده قرآن کریم طی نامهای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از چاپ کتابی که به بهانه تقدیس موسیقی، پیامبران و اهل بیت(ع) را نیز از علاقهمندان و مروجین موسیقی قلمداد کرده به شدت انتقاد نموده است.
در بخشهایی از این نامه خطاب به سیدمحمد حسینی آمده است:
در اخبار، از قول شما آورده میشود: "وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مورد برخی از دیدگاههای علما و روحانیون در مورد حرام بودن موسیقی گفت: ما این دیدگاه کلی را که با دیدگاه امام نیز سازگاری ندارد، قبول نداریم و با احترامی که به بزرگان و علما و روحانیون قائل هستیم باید اجازه فعالیت گروههای موسیقی در چارچوب قانون و موازین نظام را داشته باشیم."
این سخن شما جای تعجب دارد! زیرا هرگونه اظهار نظر مدیران ارشد مسئول نظام میتواند آثار و تبعات خاصی دربرداشته باشد و مورد سوءاستفاده قرار گیرد.
جنابعالی مطلقا نگران عدم ترویج موسیقی در جامعه نباشید چرا که در شب اول قبر و در قیامت از شما در مورد عدم اهتمام و مجاهدت نسبت به رواج موسیقی در نظام شهیدان بازخواست نخواهید شد، زیرا به لطف سیاستهای غیراصولی سنوات گذشته، بازار انواع موسیقیهای مجاز و غیرمجاز در کوچه و خیابان و رسانه داغ است، از نوارهای آنچنانی داخل برخی تاکسیها و خودروهای آژانس و اتوبوسهای بین شهری و هواپیماها گرفته تا زنگ موبایل و زنگ انتظار تلفن ادارات و سازمانها و عرضه CDِ در سر چهارراهها، برپائی کنسرتها و محافل و عروسیهای آشکار و پنهان و برگزاری همایشها و سمینارهای دولتی و غیردولتی، انواع موسیقیها در برنامههای صدا و سیما "غیر از دو شبکه رادیو قرآن و رادیو معارف "اگر تدریجا به سراغ آنها نروند!" از برنامه کودک و کارتون و اخبار و تحلیل سیاسی تا فیلمها و سریالها و مناسبتهای شادی و عزا و حضور برخی خوانندگان آنچنانی و اعلام موضع صریح برخی مدیران رسانه مبنی بر اینکه در این مقوله هیچ خط قرمزی ندارند! و بالاخره تک نوازی نی در مجالس ترحیم مساجد و بهشتزهرا و حضور برخی گروههای قارچ گونه تواشیح موزیکال و... و...
سلیمی در بخش دیگری از نامه خود نوشته است: کتابی تحت عنوان "برگهایی از داستان موسیقی ایرانی" نوشته شخصی به نام حسن رضا رفیعی با موضوع موسیقی ایرانی، عربی و موسیقی قرآنی! که علیالقاعده از وزارتخانه تحت مسئولیت شما مجوز چاپ گرفته و احتمالا برخوردار از یارانه! برخاسته از بودجه عمومی کشور نیز بوده، ... قدم را فراتر از این مسائل گذاشته و پیامبران بزرگ الهی را نیز به صحنه موسیقی آورده است!
در سرتاسر مطالب کتاب مزبور مطالب بیاساس و تعجببرانگیزی به بهانه تقدیس موسیقی آورده شده که ضمن ارسال تصویر اوراقی از آن کتاب، برخی از آن عبارات را برای آگاهی شما ذکر میکنم:
1 - صفحات 40 و 345: روایت شده که رسول اکرم در هنگام سپیده دم، قرآن را به آهنگ زنگوله یا نهاوند میخوانده! و چون بامداد نزدیک میشد "رهاوی" و در بامداد "حسینی" مناسبتتر است.
2 - صفحه 93: نزد حکما و فیلسوفان، این موسیقی را فایده عظیم است و بسیار حالها این به کار داشتهاند چنانکه در محرابها و استجابت دعا! چنانکه داود(ع) در محراب، بربط زدی و...!
3 - صفحه 310: سکینه دختر امام حسین(ع) شاعره و موسیقیدانی بود که شاید بتوان او را از حامیان بزرگ موسیقی ایرانی در حجاز معرفی کرد،... مجلسی باشکوه با حضور برجستهترین موسیقیدانان شاعر و موسیقی دوستان در خانه سکینه برپا شد، این جشنواره بزرگ موسیقی به حدی پرجمعیت و پرشور بود که سقف یکی از تالارها فروریخت و حنین (موسیقیدان) زیر آوار جان سپرد، حزن و اندوه نهفته در بافت موسیقی ایرانی میتوانسته تسلیبخش دل دغدار سکینه از فجایع کربلا و کشته شدن شوهرش باشد!!
4 - درصفحه 90 این کتاب متوسلین به موسیقی را عاقل و ترککنندگان آنرا جاهل و نادان معرفی کرده و از آن بالاتر در صفحه 412 کتاب صراحتا میگوید: هرکس سماع و غنا و رقص و دف و آواز و سرودخوانی را انکار کند و گوید حرام است، بر فعل نبی منکر شده و چنین اعتقادی موجب کفر و خروج از دین خواهد شد! (با این وصف باید در انتظار صدور حکم تکفیر مومنینی بود که رقص و غنا و آوازخوانی را حرام میدانند! "جل الخالق!")
5 - در صفحه 391 این نوشتار، ملامحسن فیض کاشانی، فقیهی معرفی شده که در باغ خود به وقت نماز شب، کنیزی برای او غنا میخواند و او در حالت رکوع بسیار میگریسته است!
6 - در صفحه 309، ابوجعفر سائب خواننده و نوازنده را از ملازمان عبدالله بن جعفر شوهر حضرت زینب نامیده که جز برای عبدالله آواز نمیخوانده است! ضمنا بموجب مندرجات صفحه 91 جمیله سلمیه اسناد مسلم خوانندگی و نوازندگی و آهنگسازی نیز مورد احترام عبدالله بن جعفر و آوازههای او مورد علاقه وی بوده است!
7 - لاطائلات این کتاب بیش از این موارد است: موسیقی یعنی حرکت در راه کمال مطلق یعنی خدا (ص369) در این نوع از موسیقی، طهارت شرط لازم است مثل وضو در قرائت قرآن (ص12)، موسیقی زبان خدا است و هیچ مذهب و دینی بدون موسیقی نمیتواند اوج بگیرد و به خداوند برسد (ص19)، مشاور فرهنگی رئیس جمهور در سال 1386: موسیقی لمحهای از آواز بهشت است (ص19)، بیگمان مجموع آثار باخ، همگی هدیه و پیشکش به خداست (ص61)، هر دعا که با موسیقی بود اجابت آن زودتر بود چنانکه بزرگان در سحرگاه نیزدن و بربط زدن فرمودهاند (ص93) زندگی بدون موسیقی فقط یک خطاست (ص94) و بالاخره تحریفی شرمآور در صفحه 483 کتاب در مورد کلام قرآن ناطق، امیر مؤمنان علی(ع) که فرمودند: الله الله فیالقرآن، لایسبقکم بالعمل به غیرکم - خدا را خدا را در مورد قرآن درنظر داشته باشید، مبادا دیگران در عمل به آن از شما سبقت گیرند! که نگارنده کتاب، این فرمایش را تحت عنوان هشدار به موسیقیدانان عنوان و اعلام خطر نموده است که مبادا این وصیت علی(ع) را در مورد موسیقی فراموش کنند!!
آری آقای وزیر، وقتی با بها دادن بیش از حد به مقولهای که در اولویتهای مسئولیتهای شما نیست چنین بستری در جامعه فراهم میشود، برخی از مدعیان هنر نیز به بهانه ترویج موسیقی، پیامبران و اهل بیت و مقدسات را بنام خویش مصادره میکنند، مؤمنین مخالف رقص و آواز و غنا را تکفیر میکنند، به صحنه آوردن بانوان دف زن را در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی، رعایت حقوق زن ایرانی میپندارند، دختر امام حسین(ع) را برگزارکننده جشنواره موسیقی معرفی میکنند، حضرت داود علیهالسلام را نوازنده داخل محراب معرفی مینمایند، وضو و طهارت را در نوازندگی شرط لازم میدانند مانند نماز و قرائت قرآن، موسیقی را آواز بهشت میپندارند! موسیقی را زبان خداوند تلقی کرده و موفقیت هر دین و آئین آسمانی را در گرو توسل به آن میدانند و صدها توصیف زشت دیگری که خود سزاوار آن هستند!
من نمیگویم باید همگان به سراغ قرائت قرآن بروند و اهل نماز شب باشند... مردم حق انتخاب دارند و البته هرکس در برابر انتخاب خود در دنیا و آخرت مسئول و پاسخگو خواهد بود، بلکه میگویم متولیان امور فرهنگی باید بیش از پیش مراقب اظهارات خود باشند تا برخی از زیادهطلبان با سوءاستفاده از فضای ایجاد شده، در مطالبات و انتظارات خود زیادهروی نکنند و به بهانه دفاع از هنر، در طریق کجروی و بدعت گام نگذارند.
در خاتمه با ابراز تأسف از عدم نظارت دقیق وزارتخانه شما بر چاپ کتابهائی مانند آنچه که گذشت و براز تأسف از صرف هزینههای عمومی و اقدام انتشارات وابسته به حوزه هنری در چاپ و انتشار کتاب مزبور و تأکید بر اینکه نگارنده کتاب یادشده باید پاسخگوی نوشتههای خود در مراجع قضائی باشد، انتظار میرود بیش از آنچه که دغدغه نشر موسیقی را دارید در صدد نظارت و جلوگیری از امور مغایر با شرح وظایف وزارتخانه متبوع خود باشید که اگر در این دنیا مورد سئوال واقع نشوید قطعا در سرای آخرت مورد بازخواست قرار خواهید گرفت (و لتسئلن عما کنتم تعملون... و البته از آنچه که انجام دادهاید از شما سئوال و بازخواست خواهد شد/نحل،93) خداوند بزرگ عاقبت همه ما را ختم به خیر فرماید.
چهارشنبه 89/10/1 |
()
پـــــلاک